insanlar çok tuhaf bi şeye alışınca ona kötü bile davranıp umursamıyorlar ama kaybedince aglamayıda çok iyi biliyoruz bende buna dağilim herhalde genlerimizde var ....
bide bir şeye tam alıştık çok sevdik diyince giderler ya hep onada çok sinir oluyorum alışana kadar gitmiyo tam alışıyorum gidiyo bida ne gidesim ne göresim geliyo yine alışıp yine üzülücem bunların olmasından hep nefret ettm ama işte ...
İşte birini seviyosun aşık oluyosun ya aynısı olucak diye çok korkuyosun bazen sırf bu yüzden sevmiyorum birini belkide bu yüzden bağlanmıyorum dur belki korkuyo insan ya giderse ortada yanlız kalırsam bi anda yarı yolda kalırsam yada bırakırsam....
hadi hepsi tamam hayatının sonunda sevdiğim birinin benden önce ölmesi bile o kadar kötükü ama hayatın kuralı birileri gider başkası gelir ama bunu hiç istemiyz en sinir bozucsu bu değilm??